Tinder, hoarding en Legal Intelligence
Wat hebben Tinder, hoarding en Legal Intelligence met elkaar te maken? Zo op het eerste oog niets, maar dat er toch een overeenkomst is, zal duidelijk worden aan de hand van een date die ik jaren geleden had.
Zo’n tien jaar geleden ging op een Tinder-date. De man in kwestie begroette mij vanuit een wolk van goedkope eau de cologne in een café. We spraken wat en kwamen erachter dat we bij toeval allebei psychologie hadden gestudeerd. Bij hem rees al snel de vraag welke psychische stoornis het beste bij mijn karakter paste. Iemand met een psychologie-diploma op zak zou dat volgens hem wel móeten weten. In een poging om grappig over te komen, antwoordde ik dat het dan vast ‘hoarding’ moest zijn. In werkelijkheid is dat verre van waar. Op het spectrum van verzamelstoornis zit ik meer tegen de Japanse opruimgoeroe Marie Kondo aan.
Inmiddels ben ik tien jaar ouder en vooral wijzer geworden en zou ik nu niet meer zo snel grappen maken over hoarding. Hoarding is namelijk een serieuze psychische stoornis die verstrekkende gevolgen kan hebben. Een cliënte van mij biedt ondersteuning aan volwassenen met psychische, psychiatrische en/of verslavingsproblemen en heeft veel met hoarders te maken. Het almaar blijven verzamelen van spullen zonder ooit iets te kunnen weggooien, kan leiden tot (brand)gevaarlijke en zeer onhygiënische situaties.
Als een situatie té onveilig wordt, zal de gemeente handhavend optreden. Een gemeente zal in eerste instantie beginnen met een last onder dwangsom om de hoarder tot het opruimen van de woning te bewegen. Het punt is alleen dat een last onder dwangsom vrij snel verloren gaat onder de stapels kranten, tijdschriften en oude dozen of nog erger. In het ergste geval kan het negeren van de last dwangsom leiden tot het opleggen van bestuursdwang, wat inhoudt dat een gemeente de woning zelfstandig ontruimt en de bewoner niet meer terug kan keren.
Voor iemand met een psychische stoornis kan een dergelijke ontruiming traumatisch zijn. Bovendien is het geen duurzame oplossing. In een andere woning begint de hoarder immers opnieuw met het verzamelen van spullen. Volgens mijn cliënte zijn dit soort situaties goed te voorkomen, mits er vanuit gemeenten in een vroeg stadium professionele hulp wordt ingeschakeld van iemand die gespecialiseerd is in de problematiek van hoarding. Daarnaast verschillen de regels heel erg per gemeente. Regels over wanneer een woning echt ontruimd moet worden en wat een hoarder zelf kan doen om ontruiming te voorkomen zijn niet eenduidig. Mijn cliënte zou willen dat er richtlijnen komen die door alle gemeenten worden gevolgd. Een VNG-richtlijn zou bijvoorbeeld mooi zijn. Wie daar een ingang voor heeft, mag zich bij mij melden.
Om mijn cliënte juridisch goed te ondersteunen in handhavingskwesties die bij haar klanten spelen, maak ik gebruik van de handige attenderingsservice in Legal Intelligence zodat ik snel op de hoogte ben van nieuwe jurisprudentie op dit punt. Juist omdat er geen algemene richtlijnen zijn, kunnen uitspraken per geval en per gemeente verschillen. Zelf naar relevante informatie zoeken en bijhouden zou me heel veel tijd kosten en op deze manier kan ik goed overzicht houden.
Trouwens, mijn toenmalige Tinder-date gaf zelf aan dat narcisme het beste bij zijn karakter paste. Treffender had het niet kunnen zijn. Er kwam geen vervolgdate.
Janina Hamann is advocaat gespecialiseerd in het omgevingsrecht. Na twaalf jaar in loondienst te hebben gewerkt, heeft zij eind 2022 de deuren van haar eigen kantoor geopend: www.hamannadvocaat.nl. Janina maakt gebruik van Legal Intelligence.